En plots was het Quarantiny in de bergen…

Eventjes geleden dat we iets van ons lieten horen. Maar eerlijk…veel avonturen hebben we niet beleefd de voorbije 2 weken. ‘Gaan we vandaag naar de badkamer of de berging?’ is zowat de hamvraag van de dag tegenwoordig.

Nee, geen gezever. Net zoals de rest van de wereld zitten wij momenteel in een ‘speciale’ situatie. Het Coronavirus of COVID-19 heeft de maatschappij in haar macht. Wat eerst een ‘ver-van-mijn-bed-show’ leek in China kwam stapsgewijs dichterbij. De te nemen maatregelen werden in elk land dag per dag een beetje strenger. Een week geleden zag ik Gust en Julia, nog zonder zorgen, spelen op een speeltuintje hier langs het water. Vandaag vertellen we tijdens onze avondwandelingen dat ze de speeltuintjes niet mogen betreden en onderweg ook best niks aanraken.

Maar het moet, en dat beseffen we gelukkig alle 4. Niet wij zijn gestraft of tekortgedaan. De hele wereld is ‘gestraft’ en moet de maatregelen naleven. Mensen zien hun zaak dichtgaan, moeten plots extra shifts draaien in de zorg of de supermarkt, scholen gaan dicht, onze vrijetijdsbestedingen vallen stil en onze agenda wordt plots heel erg leeg… Iedereen voelt het en iedereen wordt getroffen op de één of andere manier.

We proberen er hier het beste van te maken. We zijn ver weg van familie en vrienden en toch waren ze nog nooit zo dichtbij. Dagelijkse berichtjes, telefoontjes, chats,…we blijven polsen hoe het met elkaar gaat. We beseffen dat we het ‘goed’ hebben gezien de omstandigheden. Pieter werkt nu al 2 volle weken van thuis uit. Onze bureauruimte werd ingepalmd met Google schermen maar achter de schermen ontluiken dagelijks prachtige berggezichten en met het raam open hoort hij het water van de Zürichsee tegen de rand klotsen.

Gust en Julia kregen vorige vrijdag te horen dat de scholen vanaf maandag 16 maart de lessen zouden opschorten. We hebben hierover gepraat en tijdens een aperitiefmoment een gezinsraad gehouden. Hoe zien wij deze ‘schoolvrije’ periode en hoe zien zij het. Vrij snel kwamen we tot de consensus dat het (nog) geen vakantie is en dat de dagen wel heel erg lang zouden zijn zonder uitstapjes of andere activiteiten. Thuisonderwijs met juf Tine zagen ze beiden wel zitten. Hmmm, benieuwd wat ze daar binnen enkele weken van zullen denken. Ik beloofde hen dat ik een evenwichtige planning zou opmaken met een combinatie van Duits inoefenen (aangezien ze nu geen Duits meer horen of spreken met vriendjes en leerkrachten), een beetje Nederlandse spelling inhalen want dat is nu even stilgevallen en de tafels voor Julia even opfrissen want hier in Zwitserland kwamen die nog niet in het lespakket voor. Daarnaast zouden we ook afwisselen met knutselen, samen koken, bewegen, spelen en…mama helpen met wat dagelijkse klusjes.

Het lukte aardig de eerste week. Tijdens het weekend staken we de schoolboeken in de kast en was er zelfs geen huiswerk. Dat kon vooral Gust heel erg waarderen 🙂

We hadden deze week ook wel wat geluk. Het weer was prachtig en haalde zelfs temperaturen tot 24° in de zon. We zagen de planten op ons terras ontluiken. Dagelijks zagen we de knopjes wat groter worden of openbloeien. Zalig om daar gewoon aandacht voor te kunnen hebben. Gust en Julia herontdekten een simpel springtouw en legden zichzelf oefeningen op. Julia had zelfs al plannen om het zwembadje boven te halen 🙂 En sinds gisteren is de lente officieel in het land. Frühling in der Schweiz dus…

Tijdens zo’n ‘lockdown’ heb je wel wat tijd om na te denken en zelfs een beetje te filosoferen. Ik probeer de mooie waarden uit deze periode te halen (of ik dat na enkele weken nog ga kunnen, kan ik nu nog niet voorspellen maar we gaan proberen). We hebben meer tijd voor elkaar, voor onszelf, voor de ontluikende lente, voor de essentie van het leven. Ik ga niet beweren dat dit een straf van God of de aarde is maar ik ben er van overtuigd dat veel mensen rondom mij de voorbije week al eens stilgestaan hebben bij hun leven vol rush, propvolle agenda’s, zoeken naar geluk op verre of dure bestemmingen,…en eigenlijk zit ons geluk zo dichtbij.

Ik wil jullie allemaal een goede gezondheid wensen want laat dat nu momenteel topprioriteit zijn. En daarnaast hoop ik dat jullie deze periode toch wat positief kunnen beleven en er misschien wat nieuwe kracht uit kunnen halen. Geef elkaar (binnen je gezin liefst) een dikke knuffel en zorg goed voor elkaar!

Liefs,

Quarantiny xxx

Gepubliceerd door tinyindebergen

#swisslife

2 gedachten over “En plots was het Quarantiny in de bergen…

  1. Alweer prachtig geschreven lieve Tiny, of nee, Quarantiny ;-). Geniet van je gezin met volle teugen en stay safe!!
    Liefs, Lise en Ingrid

    Like

Plaats een reactie