Vorig jaar, ongeveer deze tijd, schreef ik een blogbericht met als titel ‘Bucketlist‘. Ik vertelde toen over mijn droom om de Zürichsee over te zwemmen (in de breedte lieve broer, niet in de lengte 😉 ). Ik sloot het blogbericht toen af met volgende:
Mini-bucketlist afgerond denken jullie, al staat er ondertussen een lijntje bij. Ik wil graag eens met de tent wildkamperen (of minstens een zeer eenvoudige camping) ergens op een Zwitserse berg met mijn gezin. Om dan met een glaasje wijn de zon te zien ondergaan en de volgende ochtend met een zelf opgegoten koffietje de zon weer te zien opgaan. Misschien, wordt vervolgd….
En waarover denken jullie dat ik vandaag ga schrijven? Jup, juist, we gingen het voorbije weekend kamperen in de Zwitserse bergen MET een glaasje (of 2 à 3) wijn bij zonsondergang en een zelf opgegoten kopje koffie bij zonsopgang. Yes!
Het begon allemaal heel onverwacht. Weekend, kinderen die de laatste testen aan het voorbereiden en verwerken zijn, 27 graden en een hubbymans die plots bedenkt dat hij zijn ‘kampeerkast’ eens moet ordenen (lees: een kast waar hij de voorbije jaren steeds meer materiaal bij stak om ooit zijn droom, een berghuttentocht, te volbrengen).
Tot dochterlief dus onze gang in liep en al dat kampeermateriaal zag liggen. ‘Oh, gaan we, vandaag, echt?’ Wel euh, waarom niet eigenlijk? Ideaal weer, geen onweer voorspeld deze nacht, alle materiaal ligt klaar en morgenochtend staan we gewoon weer thuis als er nog verder gestudeerd moet worden. Kwestie van een fijne pauze te nemen tussen het schoolwerk door.
Rond 16.30 uur zat alle materiaal in de koffer. We probeerden echt zeer miniem te pakken en zouden de volgende ochtend wel thuis douchen enzo. Dus tent, matrassen, slaapzakken, 4 stoeltjes, een tafeltje en wat klein gerief werden meegenomen. We gingen die avond normaal op het terras kaasfondue eten tot manlief bedacht dat die fonduepot ook wel op zijn gasbrandertje zou passen (nogmaals dikke merci aan onze studente Caro voor dat praktische cadeau). En zeg nu zelf, kaasfondue eten op een Zwitserse berg met een heerlijk uitzicht… kan het nog meer Zwitsers? 2 plastieken wijnglaasjes en een fles Chateauneuf du Pape (we hadden niks anders staan beweerde de organisator) werden naast de koffiefilter en een mini doosje koffiepoeder ingepakt. Whiiieeee, mijn bucketlist zou vervuld worden.
Pieter zou Pieter niet zijn als hij niet zorgvuldig zou hebben uitgezocht waar we zouden logeren. Niet zomaar de eerste de beste camping natuurlijk (ik had dat voor deze onverwachte uitstap eigenlijk al best gevonden) maar hij ging op zoek naar een kleinschalige camping (we wilden eigenlijk liefst wild-kamperen maar dat wordt in Zwitserland niet zo aangeraden) met een prachtig uitzicht, weg van verkeer of ander lawaai.
En of we die vonden: Camping Hostetten. De camping ligt op exact een uurtje rijden van Thalwil. Je hebt er een fantastisch uitzicht op de Stanserhorn, de Rigi, de Mythenregio en het Vierwoudstedenmeer van Luzern. De camping wordt uitgebaat door (naar onze mening) een iets oudere, vriendelijke Zwitserse boer die de liefde vond bij een Aziatisch vrouwtje en een paar jaar geleden papa werd van een dochtertje en zoontje. Zij onthaalden ons vriendelijk bij aankomst. Er is plaats voor ongeveer 8 tentjes (beetje afhankelijk van de grootte) en hij heeft ook nog een lapje grond wat verder waar je met de campingwagen terecht kan. Hij biedt ook ‘slapen in het hooi’ aan wat volgens ons een schuur is voor mocht je geen eigen tent of dergelijke meehebben.
De grote troef van de camping is echt wel de kleinschaligheid, het wondermooie uitzicht en verder niks… net wat wij zochten. Er is een sanitaire ruimte met 2 propere toiletten en 2 douches. Er is een afwasplaatsje en je kan gebruik maken van een koelkast mocht je wat eten koel willen bewaren. Indien gewenst kan je stroom bijhuren maar dat hadden wij helemaal niet nodig.
Vader en kinderen hebben samen de tent opgezet (en ja, daar wordt een moederhartje zo blij van) terwijl ik een gezellig plekje uitkoos om te kunnen tafelen. 4 klapstoeltjes en een klaptafeltje later was ik klaar om de aperitief uit te schenken. Ook niet onbelangrijk natuurlijk.
Verder hebben we die avond alleen maar genoten van het uitzicht, elkaar en de kaasfondue met glaasje wijn. We bleven in ons klapstoeltjes zitten tot de sterren verschenen waarna we tandjes gingen poetsen en met z’n vieren gezellig dicht bij elkaar in de tent kropen.
Ik had een beetje het worst-case scenario in gedachten en vreesde dat ik die nacht moeilijk de slaap zou kunnen vatten. Ik ben nogal gevoelig voor andere geuren, geluiden, omgevingen,… qua slaap. Maar wonder boven wonder viel ik na het negeren van de ontelbare krekels vrij snel in slaap. Night night iedereen, zo rustig op de camping, zalig!
Om 6.20 uur opende ik voor het eerst de ogen en zag ik de zon door de tent piepen. Naast mij zag ik nog 4 opengesperde ogen (Julia sliep tot iets voor 8 uur) en we besloten niet te blijven liggen maar ons in de klapstoeltjes te nestelen en de opgietkoffie klaar te maken. Als je mij vraagt wat het toppunt van geluk is dan nadert dit tafereel toch wel heel dicht.
We bleven tot rond 8 uur gewoon zitten, kijken, genieten en vriendelijk goeiemorgen zeggen aan de medebewoners die stilaan wakker werden en uit hun tentjes kwamen piepen. Geweldig!
Na 8 uur gingen we tandjes poetsen en werd er net zo vlot als we uitgepakt waren weer ingepakt. Samen toverden we tent, matrassen en slaapzakken weer in de ieniemiemie bijgeleverde tasjes en tegen 9 uur betaalden we de Zwitserse boer cash (CHF 19 voor 1 nachtje met ons 4). Ons avontuur eindigde hier en zo reden we voldaan (en een beetje moe) terug richting Thalwil.
Ondertussen ga ik op zoek naar de invulling van ‘Bucketlist deel 3’, ik houd jullie op de hoogte.
Een happy Tiny in de bergen
Tiny in de bergen 
👍🏼🥰
LikeLike