Wenn die Eisblumen blüh’n

• 

Gust begint gelukkig stilletjes aan ook zijn draai te vinden. En dat was vanavond na school heel erg duidelijk.

Normaal had hij vanavond les tot 16.10 uur (1 uur Duitse les na school) maar de juf liet weten dat ze vandaag een opleiding had en dat extra uurtje dus niet kon doorgaan.

Gust vond dat uiteraard niet zo erg want dat betekende dat hij nog met de jongens zou kunnen voetballen. Kinderen kunnen hier na school het schoolplein met speeltuigen en voetbalveld gewoon gebruiken. Ik maakte met Gust de afspraak dat hij maximum een uurtje mag blijven.

Iets na 16 uur kwam Gust dus zoals afgesproken, afgehuppeld op de parking voor de deur die ik vanuit het keukenraam goed kan zien. We zwaaiden zoals gewoonlijk even naar elkaar en iets later stond hij in de gang. Helemaal doorweekt maar oh zo happy!

‘Mama, mama, we voetbalden in de sneeuw. Dat was superleuk!’ Een woordengolf aan fijne avonturen mocht ik aanhoren. ‘Oh mama, mag ik een douche nemen want ik heb het nogal warm van het voetballen en mijn kleren zijn nat door de sneeuw?’ ‘Tuurlijk jongen!’

Even later hoor ik hem in de douche zingen. Ze leerden het lied ‘Wenn die Eisblumen blüh’n’.

Mijn hart maakt een vreugdesprongetje en spontaan begin ik het lied mee te neuriën.