Hittegolven rond onze oren en zin om nog eens een andere ‘See’ te ontdekken. Dat waren de redenen waarom we vorige zaterdag richting Walensee vertrokken. De Walensee (ook toegankelijk voor Vlamingen 🙂 ) ligt op zo’n 35 minuutjes rijden van Thalwil en toch kreeg ik precies het gevoel dat ik in één of ander paradijs was terechtgekomen. Het bestaat… paradijs op aarde.
We vertrokken goedgeluimd met onze rugzakken gevuld met een heerlijke picknick, ons zwemgerief en onze waterschoentjes. Na een goed halfuur rijden parkeerden we op parking Speerplatz in Weesen (Ziegelbrückstrasse, 8872 Weesen). Op deze parking kan je een elektrische wagen laden voor 3 CHF, lekker handig. Van daaruit was het nog een goeie 5 minuten stappen naar het haventje van Weesen zelf.
We merkten al gauw op dat we niet de enigen waren die dit plaatsje geschikt vonden voor een dagje overleven tijdens een hittegolf, al heb je in Zwitserland nooit het gevoel dat de helft van het land bij mooi weer naar hetzelfde plaatsje trekt. De krantenberichten vanuit België bewezen het voorbije weekend het tegendeel. Een overvolle kust met zelfs relletjes in verscheidene badplaatsen.
Daar hadden wij echter geen last van. We checkten de vaaruren van de plezierboot omdat we een leuke wandeling naar een waterval in Betlis hadden gevonden. Een 4-tal kilometer stappen naar en van de waterval leek ons bij deze temperaturen meer dan voldoende.
Eenmaal opgestapt op de boot kwam een dame langs aan wie je een ticketje voor je boottocht moest kopen. De dame was vriendelijk en begon spontaan in het Duits tegen de kinderen te praten. Toen ik wat hielp vertalen, besefte de vriendelijke dame plots dat we Nederlands praatten. Meteen schakelde ze over en bleek ze eigenlijk een Nederlandse van oorsprong te zijn. Toen Pieter polste hoelang ze al in Zwitserland verbleef, antwoordde ze cryptisch: ‘Al 25 jaar over de grens en al 3 jaar in deze omgeving. Ik ben als het ware een beetje een wereldreizigster’, voegde ze er nog glimlachend aan toe.
We gingen wat aan de praat met elkaar en plots vernamen we dat ze tijdens de wintermaanden eigenlijk skimonitrice is in haar eigen skischool. Ok, dit wordt interessant. Misschien ‘de’ manier om Gust en Julia volgende winter in het Nederlands skilessen te laten volgen. We kregen haar kaartje en nog heel wat fijne info in verband met de streek. Fijne ontmoeting was dat zeg!
Ondertussen waren we reeds aangekomen in Betlis waar we meteen overweldigd werden door het prachtige zicht: bergen, een helblauw meer, groene omgeving,…
De wandeling naar de waterval was best pittig. Niet door het hoogteverschil of de afstand deze keer maar door de warmte. Er waren weinig schaduwplekjes en dus bleven onze meegebrachte flessen water niet lang vol.
Maar het was zeker de moeite waard. Het was een mooie en krachtige waterval met van daaruit een prachtig uitzicht over de Walensee. Absoluut een aanrader en zeker ook te doen met kleinere kinderen (of honden ;-)) bij iets minder warm weer.
Nadat we ons opnieuw lieten overdonderen door de pracht van de natuur wandelden we langs hetzelfde pad terug richting Betlis strandje. Net voor we daar aankwamen hielden we even halt bij Restaurant Burg-Strahlegg waar we niet alleen genoten van het prachtige uitzicht maar ook van een goeie dorstlesser.
Vergeet bij het nemen van de boot zeker niet de vaaruren dubbel te checken. De boot vaart niet zo frequent als de boten op de Zürichsee en wij moesten onze laatste boot al nemen om 16.45 uur. Terugwandelen gaat ook maar daar hadden wij bij deze temperaturen weinig zin in.
We hadden nog een goed kwartier de tijd voor de boot zou aanmeren en Julia, onze ‘seemeermin’ hunkerde opnieuw naar een frisse plons in het blauwe water. Zo snel als ze kon dook ze in haar bikini en sprong ze het zalige water in. En glunderen dat ze deed. Dat is nu het voordeel van kind zijn en altijd en overal je bikini zomaar kunnen aantrekken.
Met nog een halfnatte Julia sprongen we om 16.45 uur terug de boot op maar ons miss had tijdens de heentocht haar oog al laten vallen op een strandje nabij Weesen. Daar lag op het water een vlot met een glijbaan. We beslisten dat we bij deze temperaturen nergens beter konden zijn dan aan of in het water en dus nog de rest van de late namiddag aan het strandje zouden doorbrengen. Plezier verzekerd kan ik jullie vertellen!
Om de dag helemaal goed af te sluiten, durfden we het nog eens aan om in Zwitserland uit te gaan eten. We ontdekten een gezellig en betaalbaar restaurantje in Weesen (Restaurant Elite, Hauptstrasse 44, 8872 Weesen) en lieten ons als echte Zwitsers plezieren met een Schnitzel mit pommes und ein grosses Bier. We komen zeker nog terug!
Tiny in de bergen 