Hmmm, het traditionele weekendje in Haspengauw met mijn familie. Wandelen tussen de bloesems, kindjes die vrolijk lachen en giechelen onderweg, familiefotoshoots op de mooiste plekjes… Deze herinneringen pieken op een paasdag als vandaag net iets meer. Geen paaseitjes zoeken in de tuin van oma dit jaar. Weeral niet. En dat heeft niks met onze verhuis naar Zwitserland te maken. Al 2 jaar op rij kunnen we Zwitserland niet uit tijdens de paasperiode.
We laten het natuurlijk niet helemaal aan ons hartje komen en proberen er zoals steeds het beste van te maken. Bij het vroege ochtendgloren werden er paaseitjes gezocht (al telefoneerde de paashaas gisteren met Pieter om te melden dat hij dit jaar iets later zou zijn dan normaal. Kwestie van niet al om 6 uur met dolgedraaide kindertjes op een Zürichs terras paaseieren te lopen zoeken). In België maakten we meermaals mee dat wij al vrolijk gezocht hadden en van een paasontbijt aan het smullen waren terwijl de buurman zijn eitjes nog aan het verstoppen was. ‘Even de gordijntjes toe, kindjes!’ En dat zelfs op een regenachtige paasochtend.
We genoten van het ontbijt en maakten de herinneringen aan Pasen met de familie dan maar levendig door verhaaltjes op te halen. Weet je nog toen…? Ohja, en toen…!
Het zonnetje scheen volop vanmorgen en op mijn to do lijstje stond een ideale uitstap voor vandaag. De Chriesliwäg in kanton Aargau. Chriesli betekent kers. In het voorjaar kan je tijdens deze uitgestippelde wandeling tussen de bloesems kuieren. Tijdens de oogst van de kersen mag je bij bepaalde bomen vrij plukken en her en der staan tijdens de wandeling kraampjes die heerlijke en verse kersen verkopen. We komen dus nog een keertje terug, dat staat nu al vast.
We parkeerden de wagen aan het station van Frick. Recht tegenover het station staat de eerste wegwijzer. Je stapt eerst langs de spoorweg tot aan de echte start van de wandeling. Eigenlijk kan en wil ik hier niet veel meer over vertellen maar wil ik jullie het liefste laten meegenieten aan de hand van de foto’s . En ohja, dit is maar een selectie foto’s. Had ik nog een fototoestel met rolletjes dan gebruikte ik vandaag zeker meer dan 1 filmrolletje.
De wandeling zelf is slechts 5 km lang. Het stukje van en naar het station telt nog voor 1 exta kilometer. Onderweg kan je kiezen om een stukje bij te doen. Dan wandel je in totaal 9 km. De wandeling is opnieuw Zwitsers plat al voelden die kuitjes toch wat gespannen aan. Misschien ligt het aan het feit dat we al enkele dagen na elkaar aan het wandelen gingen.
Maar ik blijf erbij, bloesems geven je hoop, doen je verlangen naar de lente of doen je zelfs al even dromen van een heerlijke zomer. Ik weet het zeker, ik hou van bloesems. En misschien kan ik op een dag de familie meenemen naar de Zwitserse bloesems?
Tiny in de bergen 