Jullie hebben het zeker al gelezen in kranten en andere nieuwskanalen. Het is op dit moment te warm in de Alpen en dat zorgt uiteraard voor te weinig sneeuw in de skigebieden. Dus laten we (of toch 3/4 van het gezin) het skiën even voor wat het is en genieten we des te meer van een winterwandeling. Al is het ook niet zo eenvoudig als het klinkt hoor. Sommige gebieden rond Zürich liggen echt te laag waardoor ook sleepistes en winterwandelwegen moeilijk te onderhouden zijn en dus spijtig genoeg gesloten blijven. Maar goed, ideaal voor ons om eens de grenzen te verleggen want vaak grijp je terug naar de gekende plekjes in de dichte (+/- 1 uur rijden vanuit Zürich) omgeving.
En zo kwam het dat wij vandaag richting Melchtal (waar mijn eigen moederken als kind nog op CM-kamp ging) reden. We waren verrast want Melchtal is eigenlijk ook maar een goed uurtje rijden voor ons dus dat opent misschien ook weer nieuwe mogelijkheden.
We reden naar Sportbahnen Melchsee-Frutt, Sarnerstrasse 1,6064 Kerns. Heel gek maar het laatste stuk van de rijweg loopt recht naar het bergstation en zo sta je opeens zonder dat je het beseft voor slagbomen om het skigebied in te rijden terwijl je eigenlijk nog op de gewone weg aan het rijden bent. Misschien wat moeilijk uit te leggen maar er is dus geen mogelijkheid om langs de Sarnerstrasse door te rijden. Het bergstation is het einde van de weg.
We namen flink een ticketje uit de automaat aan de slagbomen (5CHF later te betalen aan de kassa) en lieten ons leiden door de verkeersmannetjes. De dichtste parking was blijkbaar al vol en wij werden naar parking 2 geleid. Maar he, Zwitserland zou Zwitserland niet zijn als daar niet meteen een klein busje voor ons klaarstond om een 15-tal personen per keer 5 min. verder richting het bergstation te brengen. Zeker ideaal voor skiërs met skischoenen aan de voeten en latten in de handen.
Met de eitjesliftjes werden we naar boven gebracht. Hoe hoger we kwamen hoe groter het wolkendek onder ons kwam en hoe sterker het zonnetje bij ons begon te schijnen. Heerlijk. Echt het gevoel dat je ergens boven de wolken leeft in een andere dimensie ofzo.
Eenmaal boven aangekomen volgden we de bordjes 540 Tannenalp Winterwanderweg. De wandeling gaat eigenlijk van de Melchsee naar de Tannensee en terug in een rondweg. Halverwege kan je heerlijk verpozen bij bergrestaurant Tannalp (hoe kon het ook anders). Daar genoten wij van een braadworst of een gerstensoepje met de volle zon op ons gezicht. Zalig! Ik herinnerde de kroost er toch nog even aan dat zo’n uitzicht echt wel niet alledaags is en dat we dit echt moeten omarmen.
Op het kaartje hieronder zie je de weg die wij genomen hebben. Je kiest zelf hoe je de rondweg maakt.
Een leuk extraatje is de panoramalift die je neemt kort nadat je het bergstation in Melchsee-Frutt verliet. Een grote lift met prachtig uitzicht (aja, panoramalift uiteraard) brengt je meteen naar de Melchsee die helemaal bevroren was en waar vissers aan het ijsvissen waren. We waanden ons even in Noorwegen ofzo.
Wij wandelden tegen de richting van de klok op de rondweg maar beiden zijn zeker mogelijk. In totaal wandelden we zo’n 9 km met een hoogteverschil van 220m. De bevroren meren zijn echt wel heel mooi om te zien en tijdens de wandeling bevind je je precies de hele tijd in een pan tussen de bergen. Dus geen vergezichten maar volledig omgeven door bergtoppen. Echt wel eens een ander zicht dan we normaal gewoon zijn. Zeker een aanrader!
Tiny in de bergen 