Onze kinderen hebben hier wekelijks 2 uur ‘Handarbeit’ in het lespakket. En op die dagen hoor ik voor het vertrek nogal wat gemopper en gezeur.
Iets van appels en bomen of genen of bloed dat kruipt ofzo maar ik kan het hen niet kwalijk nemen. Ik werd in het 3de leerjaar zelfs uit de klas gegooid omdat ik voor de zoveelste keer in de rij stond omdat ik bij het breien ‘weeral’ mijn steek had laten vallen. En mijn kruisjessteek leek eigenlijk nooit echt op een kruisje. En bij het haken hing mijn haakwerk naarmate het vorderde zo scheef als iets.
Nee, ik heb het niet en zal het waarschijnlijk nooit hebben. Een knoop aan een broek naaien doe ik omdat het moet maar een naaimama zou bij het zien van mijn werk waarschijnlijk niet eens haar lach kunnen inhouden. Nu, de knoop blijft er aan…toch voor enkele weken 🙂
Ik heb Gust en Julia op het hart gedrukt dat ik helemaal geen topwerk verwacht en dat ik vooral blij ga zijn met het werkje net omdat zij het maakten. That’s all that matters! En euh…je kan toch niet in alles goed zijn hé 🙂
Tiny in de bergen 