Toen Gust en Julia klein waren, bladerde ik nu en dan (tijdens een gestolen me-time momentje in het kleinste kamertje van het huis) eens in het opvoedingsboek ‘Oei, ik groei’. Voor de niet-kenners kan ik kort samenvatten dat dit boek de ontwikkelingsfases van baby’s en peuters onderverdeelt in sprongetjes (zeg maar sprongen!!!). Je kan dan meevolgen in welke fase je kindje op dat moment zit en wat de typische gedragingen zijn in die fase.
Meestal bladerde ik in dat boek wanneer een ik-stop-niet-meer-met-huilen-fase aanbrak of een ik-vind-plots-mijn-papjes-niet-meer-lekker of een ik-zeg-nee-en-ik-ben-nog-geen-twee fase aanbrak. En telkens opnieuw moest ik vaststellen dat de essentie van het hele boek eigenlijk de volgende was: ‘WANNEER U DENKT DAT U ECHT NIET MEER KAN EN JE VOLLEDIG UITGEPUT BENT, DAN IS HET HOOGTEPUNT BIJNA BEREIKT EN VERBETERING IN AANTOCHT.
Wel, deze week had ik dus even een ‘Oei, ik groei’ momentje. In mijn vorige blog konden jullie lezen dat ik er eventjes wat door zat. Dat ik wat twijfelde aan mezelf, dat ik bang was dat de kinderen door onze uitzonderlijke situatie toch wat achterstand zouden oplopen, dat ik bang was dat het contact waaraan ze de voorbije maanden bouwden zomaar verloren zou gaan,…
Dinsdagavond had ik een e-mail gestuurd naar Gust zijn DAZ (Duits tweede taal) juf. Ik had haar mijn bekommernissen even geuit. De volgende dag schreef ze me al terug en zocht ze onmiddellijk mee naar oplossingen. Ze stelde voor dat ze vanaf nu 2x per week met Gust zou chatten via Teams. En ze zou eenvoudige leesboeken in onze brievenbus komen droppen. Ze stelde ook voor om in het Duits naar een film te kijken die Gust en Julia ooit al zagen in het Nederlands. En ze zou contact opnemen met enkele klasgenootjes en vragen of ze Gust via Teams zouden contacteren. Superlief van haar!!!
Wel, vandaag was het zover. Vanmorgen heeft Gust anderhalf uur alleen met Frau Meier een video call gehad. Ze hebben gepraat maar ook raadspelletjes gespeeld en ze heeft Gust gevraagd om tegen volgende week een presentatie over planeten te maken. En na dat gesprek heeft hij 2 klasgenoten in 1 videogesprek gezien. In een combinatie van Duits en Engels hebben ze over hun tijd thuis gepraat en hun Brawl Stars trofeeën besproken.
Dit weekend ga ik op zoek naar een paar leuke films op Netflix die we de komende tijd als avondactiviteit in het Duits kunnen bekijken en zoals beloofd staken in onze brievenbus wel 6 boeken voor Gust met als thema’s: voetbal, dieren, sterren en planeten, monsters,… Frau Meier kent Gust al goed op deze korte tijd 😉
Hier dus een happy mama die zo meteen het zonnige weekend in gaat vol goeie moed.
Net zoals ik Frau Meier heel dankbaar ben, wil ik ook nog eens de dames bedanken die gisteren na mijn ‘mindere’ blog de tijd namen om me even wat oppeppende woorden te sturen. Bedankt dames, this means a lot!
Tiny in de bergen 