Tips and tricks 10: Wengen (Jungfrauregio)

Een lang weekend, prachtig weer, weinig toerisme, een nieuw land waarin nog zoveel te ontdekken valt… Zeg nu zelf: de reden om er nog een weekendje op uit te trekken.
We zochten de voorbije week naar hotelletjes in de omgeving van Gruyère in kanton Fribourg maar daar vonden we niet meteen een goeie deal. Uiteindelijk werd Wengen in kanton Berner Oberland onze uitvalsbasis voor een weekend om te koesteren.

Zaterdag reden we in de voormiddag van Thalwil naar Lauterbrünnen (ongeveer 1u45) waar we de auto op de voorziene parking aan het station parkeerden. Van daaruit moesten we de tandradtrein naar Wengen nemen. Een attractie op zich eigenlijk en het begin van weeral een avontuur voor de kinderen. Tijdens de treinrit werden we meteen betoverd door prachtige taferelen.

Eenmaal boven aangekomen waan je jezelf in een sprookje. Houten berghuisjes en hotels, een paar souvenirwinkeltjes, een dorp omgeven door bergen en bergflanken maar bovenal… geen auto’s. Die zijn hier verboden. Zalig!
Met onze trolley in de hand gingen we op zoek naar ons familiehotel met een naam waarmee je je in ‘the sound of music’ waant. Hotel Edelweiss was thé place to be. Misschien zou het hotel een verfraaiing kunnen gebruiken en ontbijt/diner waren eerder eenvoudig maar eerlijk…in zo’n bergdorpje smaakt alles!

We werden heel hartelijk ontvangen door de man des huizes en werden overstelpt met brochures en wandelkaarten. Hier kunnen we wel een week of langer blijven.
Nadat we onze bagage naar de familiekamer brachten en de wandelschoenen aantrokken, vertrokken we op pad. Een stopje in de plaatselijke supermarkt voor wat worstjes aan de ‘Feuerplatzen’ (tip van de hotelbaas) onderweg en daarna waren we klaar voor onze eerste wandeling naar de Leiterhorn van waaruit we een prachtig zicht op bergflanken en de stad Interlaken zouden hebben.

We zochten eerst nog naar enkele herkenningspunten uit de Jommeke strip ‘de Jungfrau smelt’. Zalig hoe de details van oa Intersoc hotel Palace, de tandrandtrein of het gezellige stationnetje in de strip verwerkt zijn.

De picknick was heel gezellig en de feuerplatzen waren reeds voorzien van houtblokken. Niet alleen Gust en Julia genieten van die ‘back to basics’ momenten maar wij stiekem ook.

De wandeling naar de Leiterhorn was stevig maar doenbaar. Het uitzicht was mooi al zorgde wat bewolking voor een minder ‘picture perfect’. De terugweg was niet zo steil en de bergkoeien vergezelden ons met hun belletjes. Je waant je voor minder Heidi in de bergen. Moe maar tevreden sloten we onze eerste avond af.

Dag 2, D-day voor hubbymans. Niet alle kabelliftjes waren reeds open dus een bezoek aan de Jungfrau zelf plannen we wel een andere keer maar wandelen aan de andere kant van de bergflank zorgt voor prachtige zichten op de bergen Eiger, Mönch en Jungfrau. De hoteleigenaar had ons aangeraden het tandrandtreintje tot Lauterbrünnen te nemen en daar de straat over te steken om de kabellift naar Grütschalp te nemen. Vanaf daar zouden we vrij plat op de flank tot in Mürren kunnen wandelen en genieten van het zicht op zowel het dal als de 3 bekende bergen daar. Maar toen we boven kwamen met de kabellift zag Pieter dat er iets hoger gelegen, te bereiken met een kleine klim, een mountain view trail was van waar je waarschijnlijk nog wel iets mooiere zichten zou hebben. Zijn overtuigingskracht werd steeds groter en al snel zijn we allemaal gezwicht. ‘Een klein beetje klimmen en dan plat’, hoor ik hem nog zeggen. Uhu! We zijn tijdens de wandeling in totaal 450 meter gestegen en hebben zo goed als de hele tijd geklommen. En dan zal ik jullie maar niet vertellen hoe het voelt om die 450 meter weer af te dalen. Maar… we deden het samen, het was zwoegen met momenten, Julia af en toe een beetje oppeppen maar zooo de moeite waard. (I know hubbymans, je hebt gelijk in sommige zaken 🤫).

Na de afdeling tot Mürren liepen we even rond in dit gezellige bergdorpje. Het ijsje dat we kochten in het buurtwinkeltje smaakte als nooit tevoren. Even op adem komen, genieten van het zicht op het diepe dal en onze ervaringen over de wandeling delen. Gust zegt dat hij de wandeling die dag nog wel eens zou doen. Fijn om te horen maar dan zal het niet met mij zijn.

Alhoewel, het wandelen was inderdaad bijlange nog niet gedaan. In Mürren namen we de kabellift tot in het dal in Stechelberg en vervolledigden we de aangeraden wandeling van de hoteleigenaar. Wandelen van Stechelberg naar Lauterbrünnen in het (vlakke) dal langs 72 watervallen. De ene uiteraard al wat imposanter dan de andere met als hoogtepunt de stop aan de Trümmelbachfalle. Een waterval in een berg die per seconde 20 000l water naar beneden laat vallen.
Deze stop was absoluut de moeite waard. Je kon 10 verdiepingen omhoog gaan met de trap of de lift. Tegen onze principes in kozen we deze keer voor de lift in de grot. Niet alleen omdat de benen niet meer optimaal waren maar het ritje was een attractie op zich. Stijl naar boven in een glazen kabine binnen in een bergrots. De waterval was magnifiek. Moeilijk op beeld vast te leggen maar we waren alle 4 onder de indruk. Dit was absoluut een mooie afsluiter van onze dag.

Na een verfrissende douche genoten we allen, met een roze blos op de wangen, van het avondmaal. En als dat nog niet voldoende was, wilden Gust en Julia na het eten nog even richting Wengen dorpplaats voor onze traditionele ‘konijnenwandeling’ (avondwandeling ontstaan in Pieters kindertijd in Hengelhoef ).

Op pinkstermaandag checkten we na het ontbijt uit en vertrokken we met bagage terug met de tandradtrein richting Lauterbrünnen. We stopten de trolleys in de koffer en sprongen op de trein naar Grindelwald. Grindelwald is niet alleen een charmant dorpje met een link naar Harry Potter maar je kan er ook nog een gletsjer bezoeken in Wetterhorn. Een grote wandeling zat er niet meer in maar de panoramische wandeling tot aan de gletsjer lukte nog net in volle middagzon.

We besloten onze heerlijke 3-daagse af te sluiten met een lunch met zicht op de gletsjer op het gezellig terras van hotel Wetterhorn. 4x de huisgemaakte schnitzel en als afsluiter een welverdiend ijsje.