Ik kan er niks aan doen, het is de fout van de scholen. Ze moeten eens stoppen met pedagogische studiedagen of kermismaandagen (Chilbimontag) te plannen. Maar zo’n lange weekends zijn veeeeeel te verleidelijk. Dan roept er iets van binnen: “Ga, en ontdek Zwitserland!”
Aangezien we hier nog steeds niet zo’n groot sociaal netwerk hebben en iedereen nu sowieso toch wordt aangeraden in zijn eigen bubbel te blijven, zoeken we als gezin naar de beste manier om deze periode voor iedereen haalbaar te houden. Pieter werkt van maandagochtend tot vrijdagavond lange dagen in zijn homeoffice (aka Julia’s kamer) en ziet soms vaak de buitenlucht niet. Sinds een tweetal weken houdt hij samen met zijn collega’s een stappenchallenge. Je had zijn gezicht moeten zien de eerste dagen van de challenge. Hij geraakte soms met moeite aan 400 stappen per dag. Van de slaapkamer naar de badkamer, gevolgd door een stop in de leefruimte voor het ontbijt, waarna hij zich naar zijn bureau begeeft om die hoogstens voor een kop koffie of een kommetje soep te verlaten (en euh…om eerlijk te zijn worden bovengenoemde zaken meestal door de vrouw des huizes naar het bureau gebracht vergezeld van een chocolaatje of lekker koekje). Dus veel stappen worden er hier niet gezet.
Ikzelf geraak meestal wel aan de 10 000 stappen door mijn wandelingen (of beter klimtochten) naar de Duitse les, de supermarkt, eens meewandelen met Julia naar school in de namiddag en hier in huis leg ik serieus wat afstand af door het hollen van de wasmachine naar de oven naar de leefruimte en ga zo maar verder. Stapjes genoeg op die manier. Maar na een week koken, wassen, kinderen naar hobby’s brengen en iedereen plezieren, kijk ik tijdens de weekends ook heel hard uit naar de natuur, de rust, het mooie Zwitserland ontdekken en energie opdoen voor de komende werkweek.
En energie geven die bergen me toch wel. Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen maar ik ben ondertussen holderdebolder verliefd geworden op de bergen. De groene velden met klingelende koetjes, de ruwe en machtige bergen en tenslotte dat topje sneeuw vanboven op de hoogste bergen. Whaaa, I love it.
En dus ging ik weer op zoek naar een leuk uitje. Tot nu toe bezochten we steeds andere streken maar omdat ik mijn hartje toch wel een beetje verloren heb in de streek Lauterbrünnen, Wengen, Mürren wou ik graag eens teruggaan tijdens de herfstperiode. We waren hier eind mei met het gezin en maakten dezelfde uitstap nog eens met mijn familie tijdens de zomervakantie. Ook zij waren allemaal onder de indruk van de prachtige vallei in Lauterbrünnen met z’n 72 watervallen (waaronder de indrukwekkende Trummelbachfalle), het charmante autovrije dorpje Wengen dat je alleen met een treintje kan bereiken, de prachtige zichten op de Eiger, Mönch en Jungfrau vanuit Mürren, en ga zo maar verder… (meer uitleg bij Tips and tricks 10)
We besloten deze keer niet in Wengen zelf te logeren maar vonden een gezellig en mooi prijs-kwaliteitsvol hotelletje in Lauterbrünnen. Hotel Silberhorn. Er is een stopcontact voor elektrische wagens.
Op zaterdag parkeerden we de auto op de parking nabij kabellift Stechelberg op het einde van de vallei (zo’n 4 kilometer van het hotel). Van daaruit namen we 2 kabelliftjes naar Mürren (Mürren is een traditioneel Walser bergdorp in het Berner Oberland in Zwitserland, en behoort tot de gemeente Lauterbrunnen. Het dorp is autovrij en ligt op 1650 m hoogte. Het dorp heeft een goed uitzicht op de Eiger, de Mönch en de Jungfrau. Wikipedia) Vanuit Mürren kan je een mooie, platte en makkelijke wandeling maken met een prachtig zicht op de 3 bekendste bergen in de streek. Ik word er helemaal zen van en het bergdorpje zelf is uiterst charmant om na de wandeling te verkwikken met een lekkere warme chocolademelk of een theetje.
We sloten de avond gezellig af in het restaurant van het hotel zelf dat naar Zwitserse normen best lekker en betaalbaar te noemen was. Al half opgeladen door de bergenergie kropen we die avond in onze bedjes.
De volgende ochtend was ik als eerste wakker. Mijn natuurlijke klok staat ingesteld op 6 uur want Gust en Julia beginnen hier ’s morgens afwisselend al om 7.30 uur met de lessen. Ik ben de wekdienst die vaak met veel moeite de slapende (mannelijke) Couckjes mag wekken en klaarstomen voor de nieuwe dag. Het voorbije weekend draaiden we de klok een uurtje terug waardoor ik dus al iets na 5 uur mijn ogen opende hopend op een mooie zonsopgang. De foto’s hieronder nam ik vanop het terras van onze hotelkamer wanneer het reeds licht was buiten. De zon zat nog verscholen achter bergen aangezien Lauterbrünnen in een valei ligt.
Na een heerlijk ontbijt ( de ontbijtbuffetten in Zwitserland waren tot hiertoe niet zo uitgebreid al gebruiken de meeste hotelletjes wel heel lekkere en lokale streekproducten) besloten we de wandeling van Männlichen tot Kleine Scheidegg te maken. Deze wandeling is een makkelijke panoramawandeling met opnieuw prachtige zichten op de 3 bergen. De wandeling zelf is zo’n 4 kilometer lang en voornamelijk plat dus zeker haalbaar met kinderen. Wie een beetje uitdaging verkiest, klimt voor het vertrek nog even via de Royal Walk naar het topje van de Männlichen. Vanuit Lauterbrünnen bereikten we Männlichen via het treintje naar Wengen van waaruit we dan de kabellift naar Männlichen namen. In Männlichen zelf is een bergrestaurant met een heel leuke speeltuin.
Uitzicht vanuit het treintje naar Wengen 
Dalstation in Wengen 
The Royal Walk 
Klim naar het topje van Männlichen 
De koe in de speeltuin in Männlichen 
Na het korte maar pittige klimmetje en vooral het genieten van het prachtige uitzicht, begonnen we aan de wandeling naar Kleine Scheidegg. Onderweg word je als het ware omver geblazen. Je komt steeds dichter en dichter bij de Eiger, Mönch en de Jungfrau en je ziet de Jungfraujoch alsmaar beter blinken. (Jungfraujoch is het laagste punt op de bergkam tussen de Mönch en de Jungfrau en tevens de grens van de Zwitserse kantons Bern en Wallis. De Jungfraubahn was een idee van Adolf Guyer-Zeller. Op 27 juli 1896 begint de bouw van de Jungfraubahn. 16 jaar later is dit grote project eindelijk klaar. Wikipedia) Hieronder enkele sfeerbeelden van onderweg:
Een goed anderhalf uur later bereikten we bergrestaurant Grindelwaldblick. Daarna heb je bijna je bestemming ‘Kleine Scheidegg’ bereikt. Bij het bergrestaurant hielden wij nog even halt voor een frisse pint en een bordje plaatselijke lekkernijen. Altijd fijn om jezelf even te belonen en het uitzicht kon slechter.
Bergrestaurant Grindelwaldblick 
Na nog een goeie 5 minuten wandelen bereikten we het station van Kleine Scheidegg. Van daaruit keer je met het treintje terug naar Lauterbrünnen met een mogelijke tussenstop in Wengen.
Normaal zou hier ons avontuur van die dag eindigen en zouden we braafjes terugkeren richting Lauterbrünnen na een heerlijke herfstdag in het zonnetje. Maar jullie kennen mijn Couckje ondertussen al wat beter: “Tgoh, we staan hier nu wel heel dicht bij de Jungfrau, niet? En de lucht is zo helder vandaag. Je moet toch 1 keer in je leven op de Jungfrau geweest zijn? En nu zijn er ook zo weinig toeristen. Zouden we?”
Vanuit Kleine Scheidegg vertrekt namelijk de Jungfraubahn richting Jungfraujoch. Je rijdt met het treintje onder de berg door naar het topje op 3454 meter. Met onze Halfcard reizen wij aan halve prijs en de kinderen hebben een Juniorcard waardoor zij gratis meekonden. Het leek ons een ‘perfect opportunity’ om deze kans te grijpen. Toeristen van over de hele wereld komen jaarlijks naar Zwitserland om de Jungfraujoch te bezoeken. Ze maakten van het uitkijkpunt op 3454 meter hoogte een mini attractiepark om toeristen te entertainen. Een ijspaleis, een panoramisch restaurant, souvenir- , horloge- en chocoladewinkeltjes, een museum,…ongelooflijk wat ze allemaal in die berg bouwden. Alle randactiviteiten interesseerden ons uiteraard niet maar op deze hoogte, the top of Europe, kunnen staan is toch wel iets uitzonderlijks. We werden er alle vier heel stil van (en dat is bij mezelf en Gust meestal niet zo eenvoudig). Je voelt je ineens heel erg klein en fragiel. Dit pakken ze ons niet meer af. Bedankt Couckje, je had weeral maar eens gelijk.
Ijspaleis 
Top van de Jungfraujoch 
Hier zit hij dus verstopt! (Ice age) 
Heeeeeel koud!
Tiny in de bergen 