Schoolvakantie, een weekje verlof voor hubbymans, coronamaatregelen hier en daar rond de oren, Kerstmis, witte bergen en winterlandschappen. “Hoe kunnen we daar een perfecte mix van maken?” dachten we bij onszelf.
We besloten tijdens de eerste week van de kerstvakantie wat daguitstappen te maken en waagden ons 1 nachtje op hotel in Gruyères.
Maandag zijn we gestart met een winterwandeling in Sattel-Höhstuckli die we enkele weken geleden al maakten. Toen lag er een klein beetje sneeuw en konden Gust en Julia op een noordelijke flank al wat glijden. Maar nu bleek er een veel dikkere pak sneeuw te liggen (thank you live webcams) en bovendien bleven deze kabelliftjes actief omdat je per gezin in een gondeltje naar boven kan. Lekker coronaproof dus ook nog. Bij ons vorig bezoek hing er onder ons een dikke pak wolken maar deze keer hadden we prachtig weer waardoor we naast de sneeuw ook konden genieten van ongelooflijke vergezichten. Blije gezichtjes en pret alom bij het glijden, maakten er een eerste onvergetelijke vakantiedag van.
Op dinsdagochtend vertrokken we richting Gruyères in het kanton Fribourg waar hotels, restaurants en museums volgens de BAG-maatregelen open mochten blijven. Hier in Zwitserland werd net voor de kerstvakantie per kanton beslist wat de exacte maatregelen zijn. Het chocolademuseum Lindt in Kilchberg, Kanton Zürich, moest bv. sluiten maar Maison Cailler in Broc kon openblijven. In kleine groepjes van 10 personen konden we de verschillende kamers in het museum bezoeken en proeven gebeurde ook coronaproef ;-). Gelukkig maar!
We kozen er bewust voor om eerst het chocolademuseum te bezoeken en pas nadien naar het Middeleeuws dorpje Gruyères te gaan zodat we de avond in Gruyères zouden kunnen doorbrengen. Aangezien Zwitserland een heus kerstversieringslichtjesland is, hoopten we een vleugje magie te kunnen meepikken. En ik moet eerlijk toegeven, ik was behoorlijk onder de indruk. Ook al bezochten we Gruyères reeds in september en was het toen al prachtig.
Die avond hadden we een familiekamer geboekt bij Hotel de la Tour in Bulle, op 5 minuutjes van Gruyères. Het hotelletje was charmant Zwitsers, de kamer was in orde en proper, de half-pension was heerlijk en verzorgd maar de ietwat rare uitbater moet je er wel bijnemen. We lieten zijn slechte humeur niet aan ons hartje komen en waren blij dat we daar een prima uitvalsbasis hadden gevonden.
Op woensdag wilden we graag Glacier 3000 nog eens bezoeken. We waren daar in de zomer al en liepen toen in 20 graden op een gletsjer. Nu had ik gelezen dat je er ook een mooie winterwandeling kan maken en natuurlijk is het uitzicht op 3000 meter hoogte over een volledig wit landschap alleen al de moeite waard. Maar hier hadden we een klein beetje pech. Ik had vooraf opgezocht dat de Glacier open was en dat de kabellift coronaproof actief zou blijven. Maar bij aankomst vonden we het bijzonder kalm op de grote parking, dat was al een beetje vreemd. De dame aan het loket moest ons teleurstellen en wist te vertellen dat er op 3000 meter hoogte enorm veel wind was die dag waardoor ze alle skiërs terug naar beneden moesten halen en de weersomstandigheden te gevaarlijk waren voor zowel skiërs als wandelaars. Ik kan het niet ontkennen dat ik bijzonder teleurgesteld was. Hiervoor hadden we zover gereden en waren we een nachtje op hotel gebleven. Met ons hoofd naar onze voeten gericht, stapten we terug naar de parking tot hubbymans opeens weer een schitterend idee kreeg. Hij liep terug naar de vriendelijke dame aan het loket en vroeg of we eventueel een mooie winterwandeling in de buurt konden maken. En ja hoor! En eigenlijk hebben we het ons die dag geen moment meer beklaagd dat we niet de geplande wandeling konden maken. We konden de auto gewoon op de parking laten staan en de winterwandeling naar Lac Retaud vertrok van aan de kabellift in Col du Pillon. Het was een stevige wandeling maar de uitzichten en de sneeuwervaring was geweldig. Op het hoogste punt (Lac Retaud) kan je even verpozen bij een meertje. Vanaf het meer gaat de wandeling dalend verder.
Op terugweg naar huis reden we nog door GStaad waar we even halt hielden om wat kerstsfeer op te snuiven. Een heel mooie afsluiter van een perfecte tweedaagse.
Donderdagmorgen bereidden we ons wat voor op de aankomende kerstdagen. De dames in huis deden nog wat inkopen want de winkels sloten van donderdagavond 17 uur tot en met zondagavond (2de kerstdag is hier ook een officiële feestdag). Dus beter wat voorbereiden en de koelkast aanvullen dan. In de namiddag namen we de boot van Thalwil naar Zürich. Van aan het bootstation kuierden we door de mooi verlichtte en versierde straten van Zürich city. Een bezoekje aan Jelmoli (een department store vergelijkbaar met de Engelse Harrods of Belgische Inno) mocht niet ontbreken. Hoe de winkel zowel van buiten als van binnen Kerstmis ademt…ongelooflijk!
Op vrijdag, Kerstdag zelf, besloten we een heerlijke winter-uitwaai-wandeling te maken (wat we trouwens in België ook traditioneel op 25 december deden). We reden naar Raten waar we onderweg al verrast werden door de vele sneeuw die die nacht gevallen was. Van een echte witte kerst gesproken zeg! Tijdens de wandeling bleef de sneeuw uit de lucht dwarrelen wat toch wel voor wat extra uitdaging zorgde. Na de sneeuwwandeling keerden we terug langs Einsiedeln en brachten we nog een echt kerstbezoek aan het klooster. Een heerlijk bad of warme douche waren bij thuiskomst welgekomen.
De laatste dag van onze rondtripvakantie sloten we af met misschien toch wel de topper van allemaal. In de lente en de zomer ontdekten we de mooie Klöntalersee in kanton Glarus al. Nu besloten we dit idyllisch plekje ook eens in de winter te aanschouwen. Ongelooflijk hoe mooi het daar is.
Ondanks het hele coronaverhaal en de beperkingen die we allen toch wel heel regelmatig voelen, kunnen we alleen maar dankbaar zijn voor deze hele mooie kerstweek. We nemen de prachtige ervaringen en herinneringen mee in ons hart. Of om het met de woorden van mijn memeetje zaliger te zeggen: ‘Da pakn zoes toch ni mjèr of wi!’
Tiny in de bergen 
Fantastisch!
LikeLike