Misschien niet origineel om opnieuw een winterwandeling te beschrijven in deze blog maar een zomerwandeling zou in deze tijd van het jaar nogal gek klinken, niet? In deze toch wel bijzondere coronatijden zijn de winterwandelingen voor ons echt ‘de’ oplossing. We komen buiten in de natuur, we genieten van de sneeuw, we komen op prachtige locaties maar we hoeven niet in drukke skigebieden te komen en vinden deze wandelingen voor onze eerste, echte winterervaring in Zwitserland eigenlijk al meer dan voldoende. Sneeuwschoenen, langlaufen of skiën kunnen later misschien aan het lijstje worden toegevoegd maar momenteel zijn de winterwandelingen voor iedereen in het gezin meer dan ok.
We lezen veel kritiek op ‘de reizigers’ in de krant. Tijdens de kerstvakantie zijn een aantal Belgen naar het buitenland getrokken. Maar eerlijk waar, tijdens onze winterwandelingen komen wij met niemand in contact en ik denk niet dat de sneeuw ons zal besmetten. Waar je ook ging tijdens de kerstvakantie, je gezond verstand gebruiken is sowieso de boodschap. De Belgische kust of Ardennen kleurden niet minder rood dan de Zwitserse bergen. Maar ja, het zal een eeuwige discussie blijven waarschijnlijk?
Vandaag de Hinter Höhi winterwanderung in Amden. We waren al 2x in Amden en deden al 2 keer een stuk van deze wandeling in de herfst (zie tips and tricks 26 en 28). Wesen, Amden en Arvenbüel behoren echt wel tot onze favoriete dichtbij plaatsen. Op nog geen 45 minuten staan we geparkeerd in de ondergrondse garage (Parkhaus Ruestel) in Amden centrum. Amden heeft eigenlijk maar 1 hoofdstraat en dus kan je de ondergrondse parking moeilijk missen. Deze parking heeft 2 laadplaatsen voor elektrische wagens en je betaalt er per uur. Boven deze parking ligt een openluchtparking waar je ook kan parkeren maar daar betaal je sowieso standaard CHF5 per parkeerbeurt.
Achter het parkeergebouw vind je de zetelliftjes Mattstock terug en deze zijn meteen ook de start van de wandeling. Tijdens het zomerseizoen betalen de kinderen geen ticket maar in de winter is dit blijkbaar anders. Deze keer betaalden we CHF6 per kind en in totaal CHF38 voor een heen- en terugrit voor het hele gezin.
Het ritje met de zetellift duurt een goeie 10 minuten en is zowel in de zomer als de winter een ‘zen-ervaring’. Het stijgen is mooi maar het dalen is echt magnifiek. Dan heb je zicht op de bergen, de Walensee, het dorpje Amden, de pitoreske kerk van Amden… Ik deed dit ritje al 3x en toch voelde ik me vandaag nog steeds een beetje high 🙂
Eens boven gekomen kan je de wandelweg niet missen. De bordjes leiden je naar ‘Hinter Höhi’. Een vrij korte en makkelijke wandeling van 4 km met een stijging van 140m in totaal. Toch is stappen in sneeuw niet zo eenvoudig als je denkt en je mag natuurlijk onze kroost niet vergeten die nog steeds van elke gelenheid gebruik maakt om sneeuwballen te gooien, te sleeën of een sneeuwgevecht te houden met vaderlief,…
Amden staat bekend als de ‘Sonnenterrasse über dem Walensee’. De winterwandeling naar Hinter Höhi wordt aangeduid als de zonnigste wandelweg van de regio. En dat kan ik alleen maar bevestigen aan de gloeiende en rode wangetjes hier in huis momenteel. Tijdens de wandeling heb je een prachtig zicht op de bergen van de Glarner Alpen. Het is er ontzettend rustig. Geen auto’s, geen kabelliften (uitgezonderd de zetellift waarmee je vanuit Amden gekomen bent) maar enkel bergen, sneeuw, dennenbomen en een glimp op de Walensee beneden in het dal.
Na een lichte klim bereik je na 2 kilometer de eindplaats ‘Hinter Höhi’ al stapten wij nog even verder op zoek naar een leuk picknickplaatsje.
Tijdens de terugweg daal je de 140 meter die je tijdens de heenweg hebt beklommen. Voor Gust en Julia dus ideaal om de pannenkoeksleetjes uit te halen en naar beneden te glijden. Zelf genoot ik tijdens de afdaling van de zon op mijn snoet, het gekraak van de sneeuw onder mijn schoenen en het zicht op de bergen. Eerlijk… heerlijk!!!
Omdat bergrestaurants momenteel niet mogen openen door de coronamaatregelen maar take away wel toegelaten is, konden we op de terugweg genieten van een heerlijk warm drankje in de tijdelijke ‘Schnee Bar’.
Na de Schnee Bar bereik je de zetelliftjes vrij snel en genoot ik nog een laatste keer van het dalen met zicht op de al ondergaande zon (de zon verdwijnt vaak al na 15 uur achter de bergtoppen).
Thuis warmden we onze innerlijke ziel met een homemade Irish coffee.
Tiny in de bergen 