Jarig zijn… het is iets in deze coronatijden. Veel taarten bakken en mensen uitnodigen zit er momenteel niet in. Eens lekker gaan eten op restaurant ook al niet en een leuke uitstap maken naar een pretpark of een museum is een no-go.
Hoe kon ik de 43 jaar wordende hubbymans dan toch een beetje verrassen? Al enkele weken liep ik met het idee rond om een hotelletje te boeken in Kandersteg en daar mooie wandelingen te maken rond de Oeschinensee (zie foto die ik van het internet plukte).
Ik had al heen en weer gemaild met een hoteluitbater daar en alles was zo goed als in kannen en kruiken tot er in verschillende hotels in Zwitserland coronauitbraken met de Britse variant verschenen. Ok, op hotel gaan zou absoluut geen goed idee zijn nu. Eigenlijk had ik de hoop al wat opgegeven tot ik vorige zondagavond, voor het slapengaan nog wat zat te surfen in mijn bed. Ik scrolde voorbij een reclame van een prachtig typisch Zwitsers vakantiehuis. Ferienhaus ‘Schönhausen‘ in Hemberg op een goed uurtje rijden van Thalwil. (Hemberg is een gemeente en plaats in het Zwitserse kanton Sankt Gallen, en maakt deel uit van het district Toggenburg. Hemberg telt 949 inwoners. Wikipedia)
Toen ik de foto’s van het huis bekeek, zag ik ons meteen al heerlijk genieten van een weekendje in de bergen in een super gezellig vakantiehuis. De eigenaar kocht het huis nog niet zo lang geleden en zijn vriendin kon er als interieurarchitecte helemaal los gaan. Zelf hou ik mijn huis en living graag redelijk clean maar zo’n typisch Zwitsers vakantiehuis mag sfeer en charme uitstralen en de vele potjes, kaarsjes, kadertjes, mandjes,… horen er helemaal thuis. Ohja, en ik hoef er geen stof af te doen 😉
Vrijdagochtend kreeg onze jarige, bij het krieken van de dag, naast de slingers en ballonnen ook een verjaardagskaartje met wat cryptische omschrijvingen. Aan de hand van die omschrijvingen kwam hubbymans te weten dat we het weekend in ‘Schönhausen’ zouden doorbrengen. Zelf had ik uiteraard nog niks ingepakt en geen inkopen gedaan om geen achterdocht te wekken.
Pieter probeerde zich die dag nog te concentreren op het werk terwijl ikzelf als een bezetene aan de slag ging. Stiekem had ik al wat lijstjes gemaakt zodat het inpakken en de inkopen toch vlot gingen. Altijd spannend zo’n vakantiehuisjes vind ik. Als je er nog nooit eerder bent geweest, weet je niet altijd goed wat wel of niet mee te nemen.
In het Ferienhaus zijn de bedden (met voldoende kussens) opgemaakt, er liggen handdoeken klaar, er is koffie/thee voorzien, zout en peper, olie, een Käsefonduepot, toiletpapier,… Aan de overkant van het huis is er een verse, warme bakker waar je heerlijke specialiteiten kan terugvinden. De eigenaar had me laten weten dat we zeker de Schlorzifladen (een soort vlaai met peer en flan), de verse Zopf en de huisgemaakte confituurtjes moesten uitproberen. Dat hebben we gedaan en we kunnen zijn goede smaak alleen maar beamen.
Vrijdagavond zijn we na schooltijd vertrokken richting Hemberg. Hoe meer we onze bestemming naderden, hoe hoger de pakken sneeuw werden. Spannend!
Toen we bij het huisje aankwamen, werd het al donker en was het even zoeken naar de lichtschakelaars om een zicht te krijgen op de indeling van het huis. Zo’n oud Zwitsers huis heeft enorm veel charme maar na zo’n weekendje besef je maar al te goed hoeveel luxe we hebben met centrale verwarming, een uitgebreid elektriciteitsnetwerk en hoge plafonds (na 2 dagen rondlopen als een krommend oud vrouwtje is hubbymans blij om bij thuiskomst in Thalwil terug met het hoofd rechtop te kunnen lopen 🙂 )
Nadat de reistassen uit de koffer werden gehaald (hierbij konden we meteen al gebruik maken van de sneeuwschop die voor de deur klaarstond), gingen we op verkenning doorheen het hele huis. In het huis zijn 5 slaapkamers met dubbel bed en 1 slaapkamer met een enkel bed. Er zijn 3 badkamers (1x douche, 1x bad en 1x combi bad/douche). De keuken is modern en in de gezellige living staat een mooie houtkachel.
Uitzicht vanuit het keukenraam 
De gezellige houtkachel in de living
Nadat iedereen een kamer had uitgekozen en zijn valiesje had uitgepakt, begonnen we aan de aperitief. Ik had thuis een lekker flesje bubbels gekoeld wat een ideale start bleek te zijn van een gezellige avond.
Ook ons raclettetoestel smokkelde ik mee naar Hemberg en dus konden we die eerste avond lekker lang tafelen met ons viertjes.
We doken met z’n allen vroeg de lakens in want Gust en Julia konden niet wachten om in hun ‘nieuwe’ kamer weg te dromen.
Op zaterdagochtend gingen Julia en ikzelf naar de bakker aan de overkant. Over het lekkers dat we kochten, vertelde ik jullie hierboven al.
Na het uitgebreide ontbijt maakten we ons klaar voor een uitstap in de sneeuw. Hemberg ligt op een klein halfuurtje rijden van een gebergte, nl. de Churfisten, waar we al langer naartoe wilden. (De Churfirsten vormen een bergketen in het kanton St. Gallen in Zwitserland. De naam Churfirsten komt van de vroegere begrenzing van het gebied dat werd beheerst door de stad Chur. Wikipedia)
We reden naar Alt St. Johann van waar we een gondelliftje namen naar Sellamatt. Van daaruit wandelden we naar Iltios (1 uur wandelen in de diepe sneeuw). Het plan was om verder te wandelen naar Schwendiseen om tenslotte te eindigen in Oberdorf. In Oberdorf zouden we dan de zetellift terugnemen naar Wildhaus van waaruit we met een bus terug naar de auto zouden rijden die geparkeerd stond in Alt St. Johann. Maar toen we Iltios bereikten begon het harder en harder te sneeuwen en besloten we de weg terug te nemen naar Sellamatt. Ongelooflijk hoeveel sneeuw er de laatste weken en dagen gevallen is in Zwitserland.
We waren blij wanneer we terug bij de gondellift in Sellamatt waren want het begon steeds harder te sneeuwen. En ook al was het nog maar 15 uur in de namiddag, we vonden het eigenlijk helemaal niet erg om nu al terug naar ons huisje te moeten rijden. We maakten onderweg plannen voor de rest van de namiddag en avond. Een kopje heerlijke koffie, een warm badje, samen een gezelschapsspel spelen met een klein aperitiefje en tenslotte de avond afsluiten met Käsefondue. Ideaal!!!
Na opnieuw een nachtje heerlijk slapen, konden we op zondagmorgen nog een keer genieten van de lekkernijen van bakkerij Hörnli. We ruimden het huis al wat op en lieten de bovenverdiepingen netjes achter. Beneden genoten we allemaal nog van de rust bij het lezen van een boek, het surfen op het internet of het spelen van een spelletje. We hadden in de namiddag graag nog een winterwandeling gemaakt in Hemberg zelf maar daar stak de regen een stokje voor. Nuja, zo erg vonden we het eigenlijk niet om nog even te genieten van het mooie Ferienhaus.
Tiny in de bergen 
Beste,
wat genieten wij telkens van jullie avonturen in het wondermooie Zwitserland!
Mijn man (Thomas Houtekier – Thomitech) werkt al verschillende jaren als software architect voor SwissRE in Zürich. Voor de lockdown reisde hij over andere week telkens 3 à 4 dagen naar Zürich. Meermaals hebben wij een verhuis naar Zwitserland overwogen. Ondertussen zijn de kinderen 12 en 15 jaar en is het moeilijk om nu nog die stap te zetten…
Ik wens jullie verder het allerbeste!
Met vriendelijke groeten,
Hannelore
LikeLike
Dag Hannelore, hoe fijn om te horen dat jullie meevolgen. Het is een prachtig land inderdaad. We hebben al vaak tegen elkaar gezegd dat dit ons voordeel is in het hele corona verhaal. Alleen jammer dat we het niet met vrienden of familie kunnen delen. Al maakt deze blog ook voor hen veel goed. Inderdaad, voor onze zoon Gust was de verhuis al op het randje al lijkt hij zich nu meer en meer te integreren. Hou jullie goed daar en tot schrijfs! Tiny in de bergen
LikeLike