Het was even geleden dat we onze wandelstokken nog nodig hadden. Een lange winter en een korte lente zorgden er voor dat zwaardere wandelingen iets langer uitbleven. Maar vandaag gingen we nog eens voor een pittig tripje. 9,5 kilometer maar vooral een stevig klimmetje naar de top van de Chli Aubrig berg.
We reden vanmorgen naar Satteleggpass, Vorderthal. Dit is meteen ook wat je ingeeft in de GPS. Sattelegg is slechts een halfuurtje rijden van Thalwil. Op het laatste stukje van de rit steek je de Sihlsee over op een dun brugje. Ook al lijkt het op het eerste zicht niet zo maar 2 wagens kunnen elkaar net kruisen. Maar ik geef toe, ik zat in de wagen met gesloten ogen en dichtgeknepen billen 🙂
Je wagen parkeer je op een grote en volledig gratis parking net voor restaurant Sattelegg. Van daaruit start de rondwandeling. Je vertrekt helemaal op het einde van de parking (weg van het restaurant) waar je de eerste wegwijzers naar Wildegg en Chli Aubrig zal terugvinden. Wij startten de loop langs de rechtse kant. Op het einde keer je terug langs de linkse kant.
Het eerste stuk van de wandeling tot Wildegg (bereik je na zo’n 3,5 km) is gevarieerd en klimt lichtjes maar doenbaar. Onderweg zie je mooie, groene en heuvelachtige tafereeltjes en hoor je de koebellen vrolijk rinkelen. Net voor je Wildegg bereikt, beklim je nog wat houten trapjes in de groene omgeving. Maar na deze klim kan je heerlijk verpozen op 1 van de eenvoudigste maar misschien wel mooiste terrasjes in de bergen. Het berghutje is enkel tijdens de zomer geopend (opgelet: gesloten op vrijdag dus misschien wel belangrijk bij het plannen van deze trip). Een verfrissend drankje en een bordje gemengd met zo’n prachtig zicht kon ons absoluut bekoren.
Maar misschien hadden we de beloning moeten sparen tot na de beklimming van de Chli Aubrig berg. Hier ontstond er een kleine miscommunicatie. Ik volgde opnieuw de wandeling die ik vond bij swissfamilyfun maar blijkbaar had ik een stukje niet zo goed begrepen. Ik dacht dat we de Chli Aubrig berg sowieso moesten beklimmen om de wandeling verder te zetten dus konden we beter even halt houden bij het enige berghutje dat je tijdens de wandeling tegenkomt. Gust vloog als een berggeit naar boven, zelf had ik vandaag duidelijk de benen maar Julia vond de klim toch wel stevig. Pieter haalde zijn volledige trucendoos boven om Julia te motiveren en uiteindelijk aan de top van de Chli Aubrig te krijgen. Tot ze boven kwam en ik de pret bederfde met de volgende mededeling: ‘Pieter, Julia, ik moet jullie eigenlijk iets bekennen. Deze klim is blijkbaar optioneel tijdens de wandeling, we moesten dus niet echt naar boven geklommen zijn.’ Julia’s gezicht werd binnen de 3 seconden een donderwolk en ook al is ze er nu al over heen, ik krijg nog steeds een heel erg boze blik wanneer we de anekdote bovenhalen.
Maar eigenlijk zijn we heel blij dat we de top bereikt hebben. En hadden we vooraf geweten dat het eigenlijk niet nodig was, ik beken dat ik misschien vriendelijk had bedankt. Boven op de top vind je het typische kruis en in een soort brievenbus naast het kruis kan je iets in het gastenboek schrijven. Gust was heel origineel en schreef: ‘Wir haben es geschaft!’ Tuurlijk, wees maar zeker dat we het geschaft hebben.
Neem hier zeker de tijd om een leuk plekje in het gras te zoeken en even te genieten van het mooie uitzicht op de besneeuwde bergen met daaronder het zomergroene landschap. Wanneer je voldoende ‘bergenergie’ hebt geladen, neem je dus dezelfde weg terug naar beneden (I know Julia, my fault). De wandelstokken kwamen bij de afdaling goed van pas en ook al had ik 2 stokken in de hand, toch ben ik er in geslaagd mijn voet op een gladde steen neer te poten en jup, jullie raden het al… Dit had je in slow motion moeten zien volgens Pieter die precies achter mij wandelde. Het jonge koppel naast me dat net de berg aan het beklimmen was, keek nogal verschrikt. Maar om mijn gezicht te redden, sprong ik als een energiek kitten terug recht en stamelde ik: ‘No worries, it looks worse than it is.’ Al stond ik 5 minuten later nog steeds te trillen op mijn benen hoor.
Wanneer je terug aan de berghut in Wildegg komt, mag je vanaf nu de wegwijzers ‘Sattelegg’ blijven volgen tot je de grote parking terug bereikt. Vanaf nu ga je voornamelijk dalen op een toch wel moeilijke ondergrond. Modder, houten plankjes, stenen, kiezels, een bos… zorgen er voor dat de wandeling 100% avontuurlijk blijft. Goeie wandelschoenen en wandelstokken zijn hier geen overbodige luxe. Maar de afdaling is o zo mooi en gevarieerd. En let vooral op de prachtige wilde bloemen onderweg in de mooiste kleurtjes en vormen.
Zicht op de Sihlsee 
Op de foto hieronder zie je tijdens onze afdaling de Chlie Aubrig berg die we beklommen hebben. Serieus de moeite, niet?
Volgens de blog van Tanya van swissfamilyfun doe je deze wandeling in 3 uur. Wij deden er bijna het dubbele over met alle stopjes en natuurlijk tijd om te genieten van het uitzicht. Voorzie dus best een hele dag voor deze trip. Het voordeel is wel dat je niet hoeft te rushen om het laatste kabelliftje naar beneden te halen want je wandelt gewoon terug naar de parking waar je wagen geparkeerd staat. Een ander voordeel is dat deze hele mooie wandeling helemaal gratis is (gratis parking, geen kabelliften,…)
Met stip komt deze wandeling in onze top 10 dichtbij huis!
Tiny in de bergen 
E̩n opmerking over 'Tips and tricks 55: Sattelegg РWildegg РSattelegg'