Tips and tricks 54: Watervalwandeling Unterschächen – Aesch

In het mooie kanton Uri zit een pareltje verstopt, nl. het dorpje Unterschächen. Enkele weken geleden maakten we tijdens een druileringe voorjaarsdag een roadtrip van Thalwil naar Luzern en verder naar kanton Schwyz met een stopje in het ‘Wilhelm Tell’ dorp Altdorf. Dat dorpje is zeker een stopje waard. Van daar reden we toen verder naar Spiringen langs mooie rotswanden en de Schächen rivier. Plan was toen om de Klausenpas (De Klausenpas vormt de verbinding tussen de Zwitserse kantons Uri en Glarus. De huidige weg is aangelegd tussen 1893 en 1899. Gedurende het winterseizoen is de pasweg afgesloten voor verkeer vanwege zware sneeuwval. Vanuit Altdorf voert de weg omhoog door het Schächental dat is uitgesleten door de gelijknamige rivier. Wikipedia) te nemen en via kanton Glarus terug te keren richting Thalwil. Ideaal op een mindere dag qua weer en toch kom je voorbij heel mooie plaatsjes in Zwitserland.

Maar we hadden een beetje pech toen. Door de late en vele sneeuwval van de voorbije winter en het voorjaar was de Klausenpas nog afgesloten en dat merkten we natuurlijk maar op toen we aan de tunnel zelf stonden. Enige troost was toen dat we precies niet de enige waren die het bordje ‘Klausenpas geschlossen’ niet gezien hadden. Ahja, we waren toen onderweg zo verwonderd door de schoonheid van het dal. We besloten terug te keren (want er zat eigenlijk niks anders op) en toch nog even te stoppen in het mooie Unterschächen waar we net waren doorgereden. We parkeerden de wagen op een kleine parkeerplaats voor een auto of 4 en ontdekten het Brunnital (weg door een vallei naar Brunni). In het gemiezer wandelden we toen een klein stukje in dat Brunnital en besloten hier zeker nog terug te keren bij mooi weer. De foto’s hieronder tonen hoe prachtig het dal dan al was zelfs bij minder weer. Door de laaghangende wolken had het zelfs iets mysterieus.

Ondertussen zijn we enkele weken verder maar het dal bleef door mijn hoofd spoken. Verjaardagsfeestjes, voetbalmatchen en andere hobby’s van de kinderen zorgden ervoor dat ik nog niet naar ‘mijn dal’ was kunnen terugkeren. Maar vandaag was het zover. Tijd, mooi weer (beetje te mooi weer, lees ‘te warm’) en heel veel goesting brachten ons vandaag langs dezelfde weg terug naar Altdorf. Vandaag besloten we geen stopje te maken in het charmante dorpje wegens ‘te warm om in een dorp rond te tsjoolen’. We reden rechtstreeks van Thalwil naar Unterschächen waar we onze wagen op een kleine parking in het dorp parkeerden.

In het Brunnital dat we de vorige keer ontdekten vond ik op het web niet meteen haalbare wandelingen terug maar ik had een ander mooi alternatief gevonden. Unterschächen – Aesch. Een ander stukje van de vallei dat tegen de bergwanden ten einde loopt. Enkel de Klausenpass(die een stukje hoger ligt) kan je aan de andere kant van de vallei brengen.

De wandeling van Unterschächen naar Aesch is maar een drietal kilometer lang (heen en terug dus zo’n 6 kilometer). Je start op 1000 meter hoogte en eindigt in Aesch op een 1250 meter hoogte ongeveer. Het klimmen valt op zich goed mee maar met een temperatuur van 30 graden hebben we gepuft en gezweet vandaag. Het eerste stukje van de wandeling is in de volle zon waardoor enkele kinderbeentjes het na een halve kilometer al voor bekeken wilden houden. Maar we hebben doorgezet en gelukkig maar. Je wandelt bijna de hele tijd naast de rivier Schächen en meestal tussen bomen die voor wat verkoeling zorgen. Het wandelpad zelf is een pad in grind dat eigenlijk niet echt door auto’s bereden mag worden tenzij je CHF10 betaalt (op z’n Zwitsers moet je die 10 Frank gewoon in een omslag in een houten brievenbus duwen op eigen initiatief). Ik vrees dat er in België veel bereden en weinig betaald zou worden. Ergens is het wel jammer dat er auto’s op het pad mogen komen. Rap kunnen ze niet rijden want de ondergrond is niet ideaal maar het opwaaiende stof (zeker bij 30 graden) is minder aangenaam.

Maar wanneer je in Aesch aankomt, vergeet je het stof heel snel en sta je toch wel even met open mond naar de Staubenfall, een krachtige en machtige waterval op het einde van de vallei, te kijken. In Aesch staan een 10-tal berghuisjes, een kapelletje, een Gasthöfli waar je iets kan drinken of eten naar believen en een 30-tal loslopende bergkoeien. Wij dronken er een fris biertje op het terras met zicht op de waterval. Opnieuw viel ons op hoe vriendelijk de mensen in de bergen zijn, dat in schril contrast met de mensen in de steden en omringende dorpen. Of zoals Pieter het zei: ‘Je moet verdorie naar een doodlopend dal komen om een pint van een vriendelijk madammeke te ontvangen.’

Na de frisse pint, die we ons inziens meer dan verdiend hadden bij deze temperaturen, besloten we ons nog een stapje dichter bij de waterval te wagen. Heel dicht geraak je niet maar we vonden een koel plaatsje langs de rivier waar man en kinderen zich nog wat konden bezighouden met het traditionele steentjes werpen.

Tijdens de terugweg daal je de 3 kilometer weer richting Unterschächen en kan je genieten van het mooie zicht op de kloven, kleinere watervallen en het dorpje zelf.

En om onszelf heerlijk te verwennen, stopten we op terugweg met de wagen in de Burger King in Altdorf en trakteerden we onzelf op een KING shake strawberry. Oh my god, de waterval was top maar deze shake was DE ideale verfrissing.