In het kanton Appenzell, op 10 minuutjes rijden van het gezellige stadje Appenzell, ligt een charmant dorpje verscholen. Schlatt, uitgangspunt van onze wandeling van vandaag. Geen kabelliften of hoge bergwandeling deze keer maar een tripje naar de echte boerenbuiten van Zwitserland.
Appenzell is precies (nog meer dan de rest van Zwitserland) blijven stilstaan in de tijd. Boerderijen, veel groen, koeien en typische Zwitserse huisjes typeren het kanton. Voor mij eigenlijk het echte beeld dat ik van het land vooraf had.
Je vindt er ook de Appenzeller kaasmakerij en de brouwerij van het gekende Appenzeller bier. Misschien eens te bezoeken tijdens koude of natte winterdagen.
Ik vond de wandeling die we deden via de toeristische dienst van Appenzell zelf. Het was een gok want je weet nooit of je bij zo’n wandelingen wel op ‘de’ mooiste plaatsjes komt maar deze was absoluut geen teleurstelling.
Vanuit Thalwil reden we anderhalf uur naar Schlatt waarvan slechts 40 minuten autostrade (stuk van Thalwil naar Lachen/Wangen). Daarna kronkel je doorheen het glooiende en groene landschap. De rit zelf vind ik al adembenemend, de chauffeur naast mij moppert eerder over het feit dat hij niet kan meegenieten van al dat moois maar vol concentratie de snelheidsborden moet checken.
En we hadden geluk, veel geluk. Eind september gaat in Appenzell (eigenlijk op veel plaatsen in Zwitserland) de typische Alpabzug door. Dan worden, op een feestelijke manier, de koeien naar beneden gebracht voor de aankomende winter. En kwamen wij nu niet net zo’n typische Alpabzug tegen? Weer iemand zo blij als een klein kind in de wagen.
In Schlatt parkeerden we de wagen op de enkele voorziene (gratis) parkeerplaatsen aan de St. Josephskerk. Volgens de Appenzeller brochure is ook een bezoekje aan het kerkje de moeite waard. Dat deden wij dan ook braafjes. Het super propere toilet naast de kerk maakte ons ook heel blij want na anderhalf uur rijden en een 6,5 kilometer lange wandeling voor de boeg, sla je zo’n aanbod nooit over.
Deze wandeling is niet aangeduid met specifieke naambordjes maar de brochure van het kanton (die ik had afgedrukt en tijdens de wandeling netjes werd opgeborgen in hubbymans broekzak) hielp ons heel goed. Je volgt eigenlijk voortdurend gele bordjes met ‘Wanderweg’ op en nu en dan moet je toch even via de brochure checken of je nog op het rechte pad bent ;-). De brochure hieronder vond ik dus online terug.
De wandeling voert je over groener dan groene weides, door bosjes en langs boerenwegen met prachtige boerderijtjes … Je stijgt en daalt tijdens deze wandeling in totaal 200 meter wat echt wel haalbaar is voor jong en minder jong. Alleen zou ik deze keer mijn 82-jarige oma niet meenemen want om de koeienweiden te doorkruisen, moet je meermaals over een soort laddertje kruipen.
Aan de start, dicht bij de kerk in Schlatt, vind je restaurant Bären terug. Daar kan je eventueel na de wandeling genieten van een lekker drankje of iets hartigs. Wij stopten na een goeie 2 km bij restaurant Leimensteig waar de frisse pint en het plankje kaas, rond het middaguur, vlot naar binnen gingen. De view is er ook niet mis…
Wij hebben op elk moment genoten van de ‘Säntisblick’ ( De Säntis is een berg in de Appenzeller Alpen in Zwitserland. De berg ligt op een van de driekantonpunten van de kantons Appenzell Innerrhoden, Appenzell Ausserrhoden en Sankt Gallen. Het is de hoogste berg van het Vooralpenmassief Alpstein, een ondergroep van de Appenzeller Alpen. De berg is 2502 meter hoog. Wikipedia) en de groene, rustige omgeving. Hier zou ik nog wel een boerinnetje willen zijn 🙂
Na de wandeling reden we nog naar Appenzell zelf. Schlatt – Appenzell is slechts 10 min. rijden en de wandeling is nu ook niet zo zwaar dat een stadsbezoekje er nog wel bij kan. Appenzell is zeker een aanrader: 100% charme en authenticiteit in 1 klein stadje, prachtig mooie huizen, snoezige winkeltjes en mooie koffiehuizen waar je zeker de Appenzeller Shlorzifladen (flan met perenstroop) moet proberen.
Mijn Heidigehalte is weer heerlijk gevoed en dat onder een blakend oktober zonnetje… meer hoeft dat echt niet te zijn.
Tiny in de bergen 