2 weken geleden een lentewandeling langs de Bodensee, vorige week een verse sneeuwwandeling in Raten en vandaag een lentewandeling in kanton Uri. Jup, dat is Zwitserland op z’n best!
Tijdens de herfst (november tot half december) en de lente (begin april tot half mei) kan je niet zomaar eender waar gaan wandelen of skiën of klimmen of… Door de vaak wisselende en veranderende weersomstandigheden in de bergen tijdens die maanden moet je soms wat geduld hebben. In april kan skiën bv. enkel nog in de hoog gelegen skigebieden en wandelen is vaak niet meer mogelijk omdat de kabelliften in onderhoud zijn, de wegen niet sneeuwvrij of zelfs niet bereikbaar zijn. Best altijd goed checken op de websites van je ski- of berggebied voor je vertrekt!
Vandaag dus een ideale herfst- of lentewandeling waarbij je geen kabellift of sneeuwvrije wandelwegen nodig hebt. De ‘Weg der Schweiz’, voor wie ooit al in Zwitserland ging hiken vast en zeker een gekend begrip. Het Zwitserse pad is een speciaal nationaal pad in Centraal-Zwitserland dat in 1991 werd geopend in de kantons Uri en Schwyz. Het maakt een lus rond de Urnersee, de zuidelijke arm van het Vierwoudstrekenmeer. Wikipedia
De ‘Weg der Schweiz’ is in totaal 35 kilometer lang, ingedeeld in 4 etappes en loopt volledig langs de Urnersee (uitloper van het Vierwoudstedenmeer). De 4 etappes zijn verschillend van lengte en moeilijkheidsgraad dus beter vooraf goed bekijken. Je kan de volledige tocht bv. als tweedaagse plannen (totaal geschatte duurtijd 10 uur voor ervaren hikers).
De etappe die wij vandaag wandelden is in totaal een goeie 7 km (geschatte duurtijd zonder stoppen = 2,5 uur) met een hoogteverschil van een 300 meter. Op zich een zeer doenbare wandeling maar hou er rekening mee dat er heel wat trapjes genomen worden om te stijgen en te dalen. Een beetje basis conditie is zeker wel verreist.
Wij reden vanmorgen van Thalwil naar Flüelen (iets minder dan een uur rijden) waar we de wagen aan het trein- en bootstation (en de start van de wandeling) parkeerden. Van daar volg je de wegwijzers 99 of de gele bordjes richting Sisikon.
Het eerste stuk wandel je niet meteen naast het water maar op een wandelpad langs de spoorweg en tussen de huizen. Op zich het minst mooie stuk maar het doet alvast verlangen naar meer. Na een 500 meter neem je de eerste trappen en wandel je door bos, natuur en vooral langs de stralend blauwe Urnersee met aan de overkant de magnifieke bergen (nu nog wit vanboven en groen vanonder).
Het stuk van Flüelen naar Tellsplatte (met de prachtige Tellskapelle) is zo’n 4,5 km lang. Je komt voorbije de Tellskapelle waar je niet alleen wordt terug geflitst naar de mythe van Willem Tell zelf maar waar je vooral het prachtige kapelletje aan het water kan bewonderen.
Aan de bootstopplaats ‘Tellsplatte’ iets verder op de wandeling is een supermooi plekje ‘Seebleizi am Urnersee’ waar je iets lekkers kan eten of drinken. Het is het stopje waard. 1 van de mooiste terrasjes aan een Zwitsers meer met zicht op de bergen als je het mij vraagt.
Na de stop (mogelijkheid om naar het toilet te gaan ook hier) wandel je nog een 3,5 km verder langs het meer, houten brugjes en trappen in de rotsen naar de eindbestemming Sisikon. Wij vonden dat laatste stukje het mooiste. Af en toe loop je tijdens deze wandeling langs de straat/tunnel waar auto’s voorbij rijden maar op zich stoort dat niet omdat het uitzicht langs de andere kant zo adembenemend is en het echt maar hele korte stukjes zijn.
Wanneer je Sisikon bereikt, kan je nog even genieten van het supermooie uitzicht op het meer waarna je naar het station wandelt (einde van de wandeling) en de trein terug neemt naar Sisikon (let op: 1 trein per uur op xx:43 minuten).
Een volgende keer proberen we misschien etappe 4 Sisiskon – Brunnen al zullen we daarvoor misschien nog een beetje moeten oefenen want dat klimmetje is een stukje steiler (8km en 480 meter stijgen). Dit was alvast een heerlijk voorproevertje voor de (berg)wandelingen die er binnenkort weer aan komen.
Tiny in de bergen 