Jullie weten al langer dat ik het liefst langs de oevers van één of ander Zwitsers meer wandel. Dat maakt me happy, rustig en doet mijn hartje een vreugdesprongetje maken. Een tijdje geleden schreef ik in tips and tricks 69 over de zeeoeverweg Seerose (van Wollishofen Seerose naar Zürich Burkliplatz). Zo eentje die je zeker met bezoekers moet gedaan hebben. Ideaal qua afstand en vol met mooie geniet-momentjes.
Ergens in februari nam ik samen met een vriendin de trein richting Flumserberg (laaaang geleden toen er nog sneeuw op de bergen lag) en zag ik tijdens het treinritje dat er rond Richterswil ook zo’n mooi Seeuferpad was. Met de trein natuurlijk moeilijk in te schatten waar je precies bent maar ik was benieuwd en ik ging korte tijd later op zoek. We parkeerden de wagen in Richterswil Horn en begonnen langs het meer te stappen maar vonden het mooie houten pad op het water niet. Jammer, al hadden we natuurlijk ook een mooie wandeling gemaakt. Bleek toen achteraf dat de wandeling gewoon de andere kant vanaf de parking was.
Vorig weekend namen we opnieuw de trein richting Flumserberg (waar we onze eerste zomerwandeling van het seizoen deden nl. Flumserberg Tannenboden – Seebenalp) en zag ik tijdens de treinrit opnieuw het houten pad over het water. En ik wist het, ik moest en zou deze week opnieuw op zoek gaan. En zo geschiedde… 🙂
Na de middag (onze kindertjes komen hier elke middag thuis eten) nam ik de trein vanuit Thalwil richting Wädenswil. 10 minuutjes rijden langs de Zürichsee dus snel zal je je niet vervelen. In Wädenswil liep ik via de ondergrondse doorgang richting het meer om al eventjes te genieten en merkte ik een leuke Seebar op, Engel Seeplatz, waar ik een volgende keer (wanneer ik de wandeling misschien eens in omgekeerde richting doe) zeker zal stoppen voor een koffietje of iets fris.
Ik vond de bordjes die de wandeling ‘Richterswil Seeuferweg’ aangeven (de typische gele wandelbordjes) al snel en toen bleek dat ik de ondergrondse doorgang onder de sporen richting het dorp moest nemen. Daar vond ik de bordjes opnieuw en raakte ik een beetje in de war. Maar eigenlijk kan ik besluiten dat je best van aan het station van Wädenswil de bus neemt (inbegrepen in je treinticket wanneer je een dagticket neemt) naar Wädenswil Giessen. Ikzelf wandelde langs de Seestrasse maar tussen de auto’s is dat stuk niet echt aangenaam. Beter even de bus op tot de start van het mooie deel.
Aan busstopplaats Giessen stap je af, steek je de Seestrasse over en loop je kort naar rechts. Al snel zie je een spoorweg en een klein, oud trapje dat je onder de spoorweg richting het meer leidt. Vanaf daar kan je de gele wandelbordjes richting Richterswil volgen en kan je eigenlijk niet meer fout wandelen.
Al snel voelde ik het, dit wordt weer één van mijn ‘even-weg-van-huis-wandelingetjes’. Net als de wandeling Seerose maar nu kan ik gewoon afwisselen. De ene keer dit stuk van het meer, de andere keer het andere stuk. Ideaal!
Langs de Seeuferweg loop je uiteraard langs het meer maar heb je prachtige stop- en uitkijkpuntjes: bankjes, fauna en flora onderweg, een houten uitkijktoren, meerdere mogelijkheden om het water in te gaan, ligbanken, een vuurplaats om een worstje te grillen,…
Wanneer je bijna in Richterswil aankomt kan je niet meer verder langs het meer en moet je via een ondergrondse doorgang even terug onder het spoor lopen. Dan wandel je kort langs het meer maar met de spoorweg tussen het meer en het wandelpad. Maar je komt wel voorbij een prachtige oude Zwitserse boerderij.
In Richterswil steek je dan een brug over de sporen over waardoor je terug aan het meer en in een park, Richterswil Horn, komt. Ik wandelde door het park met speeltuintje en bar ‘Beizli am See’ waar ik even halt hield voor een heerlijke latte Macchiato met bijhorend stukje chocoladebrownie. Een aanrader, ik kan het weten!
Ik checkte even de trein terug richting Thalwil en zag dat ik enige tijd later gewoon de hoek om moest richting station Richterswil. Op mijn weg naar het station kwam ik nog een pedaloverhuurder tegen waar ik Gust en Julia binnenkort eens mee naartoe neem (pedalo met glijbaantje inclusief).
De wandeling is zo’n 4 km lang en ik zelf wandelde er (vanaf de busplaats gerekend) zo’n 40 min. over. De wandeling is zeker niet zwaar want naast een meer heb je gelukkig weinig hoogteverschil. Je kan de wandeling in beide richtingen doen maar ik denk dat het stuk Wädenswil – Richterswil net iets mooier is door het zicht op de bergen. In omgekeerde richting kijk je op Zürich. Een kwartiertje na vertrek met de trein uit Richterswil stond ik weer in ons vertrouwde Thalwil, net op tijd om de kindertjes te ontvangen en het weekend in te vliegen.
Tiny in de bergen 